از مهمترین معیارهای انتخاب روش پایدارسازی بعد اقتصادی است، در ادامه جهت سهولت کار مقایسه کلی بین هزینه کلی اجرای خرپا و نیلینگ ارائه می‌شود.
امروزه پایدارسازی به روش‌های نیلینگ و خرپای فولادی، متداول ترین روش‌های پایدارسازی گود در سطح کشور هستند. هر کدام از روش‌های مذکور دارای مزایا و معایبی نسبت به یکدیگر هستند که با بررسی جمیع آن‌ها زیر نظر مشاور پایدارسازی مجرب، کارفرمایان محترم در هر پروژه اقدام به انتخاب روش مناسب می‌نمایند.
از روش‌های پایدارسازی دائم می‌توان به اجرای شمع‌های درجا، دیوار دیافراگمی و سپرکوبی اشاره کرد.
تا به حال در مورد دیوارهای دیافراگمی یا دیوار دوغابی شنیده‌اید؟! آیا می‌دانید بارت چیست و چگونه حفر می‌شود؟!
از دیدگاه اصول علمی مطرح در مهندسی ژئوتکنیک، روش نیلینگ به صورت مقاوم [۱] عمل کرده و اثر خود را از طریق اندرکنش خاک – میلگرد [۲] حاصل از ایجاد تغییرشکل در خاک اعمال می کند. از این رو استفاده از سیستم نیلینگ در موقعیت هایی که حساسیت به تغییرمکان های ناشی از گودبرداری بالابوده و یا در مجاورت سازه های حساس، قدیمی و فرسوده واقع هستند، و یا شامل خاک های نرم و متوسط به لحاظ سختی و مقاومت هستند، بطور کلی توصیه نمی گردد.
با ادامه حفاری در مرحله دوم، سطح احتمالی لغزش از قسمت تحتانی فاز دوم حفاری عبور می نماید. با اجرای شاتکریت مرحله بعد، لایه شاتکریت اجرا شده با شاتکریت مرحله اول یکپارچه شده و جابجایی‌های بعدی موجب انتقال بارهای بیشتر به میخ‌های ردیف و تولید تنش در میخ خاک‌های ردیف دوم می‌شود.
در صورتی که مخزن حاوی دوغاب در ترازی بالاتر از چاله باشد، این دوغاب به صورت ثقلی و بدون نیاز به پمپاژ به درون چاله وارد می‌شود.
با توجه به ماهیت سیستم میخ گذاری، زمین‌های مجاور گود مورد تعرض قرار می‌گیرند. این تعرض در صورتی که در زیر ملک مجاور باشد، بر اساس قانون باید رضایت مالک را به همراه داشته باشد.
همچنین، نیروهای مویینگی در ماسه‌های ریزدانه مرطوب ممکن است موجب چسبندگی ناچیزی در آن‌ها شود.
برخی از کاربردهای وسیع این روش تسلیح خاک شامل پایدارسازی شیب های طبیعی و یا ترانشه‌های مجاور راه ها، تعریض راه ها، گودبرداری در مجاورت سازه‌های موجود، پایدارسازی و مقاوم سازی سازه‌های نگهبان قدیمی و … می باشد.
در این روش به جای احداث سازه نگهبان، خود سازه اصلی از بالا به پایین اجرا و همزمان گودبرداری انجام می گردد. مراحل اجرایی بطور کلی در شکل نشان داده شده است. این روش با ایجاد تغییراتی در نحوه طراحی و محاسبات سازه و در اختیار داشتن برخی تجهیزات و امکانات خاص، در ساخت ایستگاه های مترو در اروپا به منظور کاهش زمان و هزینه های اجرائی و کاهش اختلال در ترافیک شهری و زندگی مردم به کار گرفته شد و به دلیل مزایای بالای آن در سال های اخیر در پروژه های بزرگ عملا جایگزین روش ساخت سنتی گردیده است.
دستگاه شاتکریت در فرآیند میخکوبی، ماسه و سیمان را به دیواره منتقل می‌کند. این عمل توسط افراد متخصص در این حوزه و با همکاری کارگران صورت می‌گیرد. دستگاه به دو نوع خشک زن و مرطوب زن تقسیم شده و پاشش با فشار قوی باعث ایجاد یک لایه فشرده روی سطح موردنظر می‌گردد.
پس از انجام حفاری چاهک‌ها، برای افزایش پیوستگی بین خاک و میلگرد نیلینگ چیست (یا کابل)، لازم است دوغاب را تزریق کنیم تا به‌طور کامل اطراف میلگردها را فرا گرفته و از خوردگی میلگرد جلوگیری نماید.
برای این امر پس از پایان شاتکریت و زمانی که بتن هنوز حالت خمیری دارد، صفحه تکیه‌گاهی فولادی را از میخ رد کرده و کمی فشار می‌دهیم که تا حدودی به درون بتن پاشیده فرو رود.